معنی ذکر یونسیه

ذکر یونسیه یعنی گفتن:«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» (آیه ۸۷ سوره انبیا)
ختم های این ذکر شریف ۴۰۰، ۷۰۰، ۱۰۰۱، ۳۰۰۰، ۴۰۰۰، ۷۰۰۰ بار گفته اند که بستگی به دستور استاد و قابلیت طالب دارد. اما عدد ۴۰۰ برای همه آن هم شب ها بعد از نماز عشاء تا هر وقت شب در سجده نافع است.
این ذکر به معنای استغفار است و هچ عوارضی ندارد.
عدد ۳۰۰۰ به بعد برای کاملین (سالکینی که از مراحلی و منازلی عبور کرده اند) می باشد.
این ختم به منزله توبه ای حقیقی است و اگر خالصانه برای خدا به جای آورده شود، اثر شگرفی در پیشبرد انسان دارد.
این ذکر اثر عجیبی در رفع غم و اندوه دارد.

لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی ومن از ستمکاران هستم.
ذکر یونسیه یعنی گفتن: «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»
آثار و برکات ذکر یونسیه
1- پیامبر گرامى صلى الله علیه و آله وسلم:
هر بیمار مسلمانى که این دعا را بخواند، اگر در آن بیمارى (بهبودى نیافت و) مرد پاداش شهید به او داده مى شود و اگر بهبودى یافت خوب شده در حالى که تمام گناهانش آمرزیده شده است.
2- رسول خدا صلى الله علیه و آله وسلم:
آیا به شما خبر دهم از دعایى که هرگاه غم و گرفتارى پیش آمد
آن دعا را بخوانید گشایش ‍ حاصل شود؟ اصحاب گفتند: آرى اى رسول خدا. آن حضرت فرمود:
دعاى یونس که طعمه ماهى شد: «لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین»
3- امام صادق علیه السلام:
عجب دارم از کسى که غم زده است چطور این دعا را نمى خواند
«لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین» چرا که خداوند به دنبال آن مى فرماید:
ما او را پاسخ دادیم و از غم نجات دادیم و این چنین مؤمنان را نجات مى دهیم.
4- مرحوم کلینى نقل مى کند:
مردى خراسانى بین مکه ومدینه در ربذه به امام صادق علیه السلام برخود و عرضه داشت:
فدایت شوم من تا کنون فرزند دار، نشده ام، چه کنم ؟
حضرت فرمود: هرگاه به وطن برگشتى و خواستى به سوى همسرت روى آیه (78 سوره انبیا) را بخوان انشاء الله فرزند دار خواهی شد.
برای تقویت نفس و قلب و مکاشفات بسیار خوب است
وبرای رفع حجب و نورانیت موثر است و استجابت دعا و نجات مؤمنین از طرف خدا شامل گوینده آن می شود.
ختم های ذکر یونسیه
ختم های این ذکر شریف 400 /700/7000/4000/3000/1001/ بار گفته اند
که بستگی به دستور استاد و قابلیت طالب دارد. اما عدد 400 برای همه آن هم شب ها بعد از نماز عشاء تا هر وقت شب در سجده نافع است.
چون این ذکر به معنی استغفار است در آن هیچ عوارضی نیست.
برای تقویت نفس و قلب و مکاشفات بسیار خوب است وبرای رفع حجب و نورانیت موثر است و استجابت دعا و نجات مؤمنین از طرف خدا شامل گوینده آن می شود.
مرحوم آخوند ملا حسنقلی همدانی: هر قدر در هر وقت بتوانید این ذکر را بگوئید.

۱-ذکر یونسیه برای مقاصد مهم و مخصوصا جهت نجات زندانی ۷۰ هزار بار در هفت روز یا ده روز و یا چهل روز و یا ۷۰ روز این آیه را بخواند::«لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» (آیه ۸۷ سوره انبیا).
۲- جهت دفع دشمن و رفع همّ و غم و صحت بیماران و خلاصی از زندان و نجات از دست ظالمان و دشمنان این آیه ۷۳۰ مرتبه خوانده شود، مجرب و آزموده است.
۳- برای قضای حوایج دو رکعت نماز گزارد و رو به قبله ۲۳۹۴ بار بگوید، مطلب حاصل خواهد شد ان شاءالله.
۴- هر گاه از ظالمی یا دزدی یا درنده ای بترسی، ۱۵ بار بخوان.

یونسیه. [ن ُ سی ی َ] (اِخ) فرقه ای از مسلمین یاران یونس که دین را معرفت خدای و عشق بر خدای دانند. (یادداشت مؤلف). یاران یونس شمری هستند که گویند ایمان عبارت است از شناسایی حق و فروتنی مر او را و دوستی او از صمیم قلب. پس کسی که این صفات در او جمع باشد مؤمن است و با آن صفات ترک طاعات و ارتکاب معاصی به صاحب آن صفات زیانی نرساند و در قیامت کیفر نبیند و نیز گویند: ابلیس خداشناس بود و به واسطه ٔ استکبار و ترک خضوع کافر شد. (از کشاف اصطلاحات الفنون).

خانقاه یونسیه. [ن َ / ن ِ هَِ ن ُ سی ی َ] (اِخ) خانقاهی بوده است بدمشق در اول شرف اعلی و شمال شرقی خانقاه طواویسیه، «امیر شرفی یونس داودارالظاهر برقوق » بسال 784 هَ. ق. آن را برپا کرده و فعلاً منهدم شده است (از خطط الشام محمد کردعلی جزء 6 ص 137).

ذکر. [ذِ ک ِ] (ع مص) ذکر مراءه؛ خطبه کردن او یا خواستاری کردن او. || ذکر حق کسی، حفظ آن. نگاه داشتن آن. ضایع نکردن آن.

ذکر. [ذِ] (اِخ) نامی از نامهای مردان عرب.

ذکر. [ذَ ک ِ / ذُ ک ِ] (ع ص) رجل ٌ ذکر؛ مرد نیکو یادگیرنده. مردی قوی ذاکره. مرد که چیزها نیکو بیاد نگاه دارد. ذکور.

ذکر.[ذَ ک َ] (ع ص) نر. فحل. مرد. نرینه. صاحب برهان گوید: به لغت زند و پازند نیز ذکر به معنی نر باشد: الظلیم، ذکر النعام، ظلیم شترمرغ نرینه است. خلاف انثی، یعنی ماده و مادینه. ج، ذُکور، ذُکورَه، ذِکار، ذِکارَه، ذُکران، ذِکَره.

ذکر. [ذَ ک ِ] (ع ص) نیکوبیاددارنده. ذکور. || (اِ) صیت. آوازه.

ذکر. [ذَ ک َ] (ع اِ) ضدّ انثی. و جمع آن ذکور است. و عضو مخصوص را نیز نامند و جمع آن مذاکیر است. و این جمع برخلاف قیاس می باشد. || (ص) قوی. شجاع. شهم. || ابی ّالأنف. || مطر ذکر؛ بارانی شدید. وابل. || ذکر از قول، گفتار صلب و متین و همچنین است شعر ذکر؛ یعنی شعر محکم و قرص. || سیف ٌ ذکر؛ شمشیری آبدار. || و در صفت بقول، آنچه درشت و تلخ باشد. || و در صفت نخل، آنکه ثمر ندهد.

ذکر. [ذُ] (ع اِ) یادگار. (مهذب الاسماء). || (اِمص) تذَکﱡر. ذِکر. یاد. بال. یادآوری:
چونکه گوهر نیست تابش چون بود
چونکه نبود ذکر یابش چون بود.
مولوی.
|| حفظ.

ذکر. [ذَ ک ِ] (ع مص) زدن کسی را بر نره ٔ وی. بر شرم مرد زدن.

ذکر. [ذَ ک ُ] (ع ص) ذَکر. ذَکیر. ذِکّیر. ذوذکر؛ صاحب صیت و شهرت و آوازه یا افتخار. بلندآوازه.

ذکر. [ذَ] (ع ص) رجل ٌ ذَکر یا ذَکُر؛ صاحب آوازه. بلندآوازه. ذوصیت و شهره و افتخار. ذِکّیر. ذَکیر. ذوذکر.

1061